-10%
Ευρωπαϊκές πολιτικές Αειφορίας στην ύπαιθρο
25,00 € 22,50 €
In Stock
Λεπτομέρειες
Σελίδες |
352 |
---|---|
ISBN13 |
978-618-202-211-5 |
Έτος Έκδοσης |
2024 |
Διαστάσεις |
17×24 cm |
Εσωτερικό Βιβλίου |
Ασπρόμαυρο |
Κωδικός Ευδόξου |
133036721 |
In Stock
Το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων οδήγησε στην υπερκατανάλωσή τους και στην αδυναμία της φύσης να τους αναπαράγει. Ταυτόχρονα, το σημερινό μοντέλο παραγωγής οδήγησε στην περιβαλλοντική επιβάρυνση και στην κλιματική αλλαγή, με συνέπειες που δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν αν συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο. Οι αγροτικές καλλιέργειες και οι αγροτικές επιχειρήσεις είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στις κλιματικές αλλαγές, οι οποίες διαταράσσουν τους κύκλους της γεωργικής παραγωγής με τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις μεταβολές των προτύπων βροχόπτωσης. Αυτό δημιουργεί προβλήματα και πιέσεις στη διατροφική αλυσίδα και επιπτώσεις στις αγροδιατροφικές επιχειρήσεις της υπαίθρου. Αν σε αυτές τις επιπτώσεις προστεθεί η ρύπανση του εδάφους, των υπόγειων υδάτων από τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα και το αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα των επιχειρήσεων της υπαίθρου, η ανάγκη διαφυγής από το σημερινό μοντέλο γίνεται επιτακτική. Η ΕΕ και τα κράτη μέλη ασκούν πολιτικές αειφόρου ανάπτυξη της υπαίθρου, πολλές από τις οποίες είναι αναποτελεσματικές, αφού χρησιμοποιείται για τη διάχυσή τους κυρίως ο δίαυλος των κρατικών και περιφερειακών δομών, ενώ υπάρχουν και άλλοι δίαυλοι όπου δίνεται μικρότερη βαρύτητα, όπως οι αγροτικές επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα και η κοινωνία των πολιτών.
Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να δώσει απαντήσεις στο ερώτημα πώς ένα πλέγμα διαύλων διάχυσης των ευρωπαϊκών πολιτικών μπορεί να πετύχει την αειφορία των αγροτικών καλλιεργειών και των αγροτικών επιχειρήσεων. Απευθύνεται στον πληθυσμό της υπαίθρου, στους αγρότες που ασχολούνται με τις καλλιέργειες και τις αγροτικές επιχειρήσεις, στους υπεύθυνους άσκησης πολιτικών για την ύπαιθρο, στα στελέχη επιχειρήσεων της διατροφικής αλυσίδας, αλλά κυρίως, στον φοιτητικό πληθυσμό που θα κληθεί να κάνει πράξη, μετά την αποφοίτησή του, τις ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές.
Εισαγωγικό σημείωμα
1 Εννοιολογικές προσεγγίσεις και οριοθετήσεις
1.1 Εννοιολογικές προσεγγίσεις
1.1.1 Οριοθέτηση της υπαίθρου
1.1.2 Οριοθέτηση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας της υπαίθρου
2 Οι ευρωπαϊκές πολιτικές για την ύπαιθρο, τους κατοίκους και τις επιχειρήσεις της
2.1 Εισαγωγή
2.2 Χάραξη ευρωπαϊκών πράσινων πολιτικών για την ύπαιθρο, τους κατοίκους της και τις επιχειρήσεις
2.2.1 Το όραμα της ΕΕ για την ύπαιθρο με χρονικό ορίζοντα το 2040
2.2.2 Το όραμα και η στόχευσή του
2.2.3 Τομείς δράσης
2.2.4 Οριζόντιες δράσεις
2.2.5 Η οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή της υπαίθρου
2.2.6 Οι πολιτικές από το αγρόκτημα στο σπίτι του καταναλωτή
2.2.7 Ενισχύσεις επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που συνδέονται με τη γεωργική παραγωγή και τη μεταποίηση των γεωργικών προϊόντων
2.2.8 Πολιτικές στήριξης κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και μεταποιητικών μονάδων
2.2.9 Πολιτικές στήριξης πτηνοτροφικών, μελισσοκομικών και άλλων εκμεταλλεύσεων, καθώς και στήριξη των μεταποιητικών μονάδων
2.2.10 Ο αγροτουρισμός ως επιχειρηματική δράση στην ύπαιθρο
2.2.11 Πολιτικές για τις λιγνιτικές περιοχές της υπαίθρου
2.2.12 Πολιτικές για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας
2.2.13 Ευρωπαϊκές πράσινες πολιτικές για τις επιχειρήσεις συμπεριλαμβανομένων και των επιχειρήσεων της υπαίθρου
3 Χρηματοδοτικές προσεγγίσεις αειφορίας υπαίθρου σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο
3.1 Εισαγωγή
3.2 Διεθνείς συμφωνίες για εξασφάλιση χρηματοδοτήσεων αειφορίας
3.2.1 Συναίνεση Μοντερέι
3.2.2 Η Διεθνής Διάσκεψη της Ντόχας
3.2.3 Το Πρόγραμμα Δράσης της Αντίς Αμπέμπα
3.3 Οι ευρωπαϊκές πολιτικές χρηματοδότησης της αειφορίας
3.3.1 Οι ευρωπαϊκές πολιτικές για την αειφορία μέσα από το χρηματοοικονομικό σχέδιο της ΕΕ
3.3.2 Η ροή κεφαλαίων και ο αναπροσανατολισμός τους
3.3.3 Η διαχείριση των χρηματοοικονομικών κινδύνων σε σχέση με την ενσωμάτωση της αειφορίας
3.3.4 Η διαφάνεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και η δημοσιοποίηση των στοιχείων που αφορούν την αειφορία
3.3.5 Το επενδυτικό σχέδιο για την αειφόρο Ευρώπη
3.3.6 Η κινητοποίηση επενδύσεων για την αειφόρο ανάπτυξη
3.3.7 Οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί για τους επενδυτές
3.3.8 Η χρηματοδότηση της ενεργειακής μετάβασης και ο Μηχανισμός Δίκαιης Μετάβασης
4 Ευρωπαϊκές πολιτικές αειφορίας σε σχέση με την Κοινή Αγροτική Πολιτική
4.1 Εισαγωγή
4.2 Οι μεταρρυθμίσεις της ΚΑΠ
4.2.1 Η μεταρρύθμιση του 1968
4.2.2 Η μεταρρύθμιση της δεκαετίας του 1980
4.2.3 Η μεταρρύθμιση των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 1990
4.2.4 Η μεταρρύθμιση στα τέλη της δεκαετίας του 1990
4.2.5 Η μεταρρύθμιση της δεκαετίας του 2000
4.2.6 Η μεταρρύθμιση της δεκαετίας του 2010
4.2.7 Η μεταρρύθμιση της δεκαετίας του 2020
4.3 Η ΚΑΠ σε σχέση με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου
4.3.1 Ο Γύρος της Ουρουγουάης
4.3.2 Ο Γύρος της Ντόχας
4.4 Ο ανταγωνισμός σημαντικών λόγων για την κυριαρχία στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
4.5 Οι γεωργικοπεριβαλλοντικές προσεγγίσεις στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής
4.5.1 Όρια στην ανάπτυξη
4.5.2 Επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων
4.5.3 Η αειφόρος ανάπτυξη και ο οικολογικός εκσυγχρονισμός
4.5.4 Η πράσινη συνείδηση και η πράσινη πολιτική
4.5.5 Οι διαμορφωμένες προσεγγίσεις των γεωργικοπεριβαλλοντικών παραγόντων
5 Οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής υπαίθρου και τα χαρακτηριστικά των ελληνικών επιχειρήσεων της υπαίθρου
5.1 Εισαγωγή
5.2 Βασικά στοιχεία της αγροτικής πολιτικής
5.3 Οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής υπαίθρου
5.3.1 Χαρακτηριστικά των κατοίκων της υπαίθρου και της παραγωγής
5.4 Τα χαρακτηριστικά των επιχειρήσεων της υπαίθρου
5.4.1 Το επιχειρηματικό περιβάλλον της υπαίθρου
5.4.2 Κίνητρα και προβληματισμοί στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας της υπαίθρου
5.4.3 Οι επιχειρήσεις της υπαίθρου και ο ρόλος της οικογένειας
6 Πολιτικές ευρωπαϊκού και κρατικού παρεμβατισμού για την αγροτική παραγωγή και τις αγροδιατροφικές επιχειρήσεις
6.1 Εισαγωγή
6.2 Βασικά στοιχεία των παρεμβάσεων και μηχανισμοί στήριξής τους
6.3 Μέτρα και φορείς αγροτικής πολιτικής
6.3.1 Μέτρα πολιτικής με προσανατολισμό τους παραγωγούς
6.3.2 Μέτρα πολιτικής με προσανατολισμό το καταναλωτικό κοινό
6.3.3 Μέτρα πολιτικής με προσανατολισμό το εμπόριο των αγροτικών προϊόντων
6.4 Ασκούμενες πολιτικές στήριξης της αγροδιατροφικής αλυσίδας και των αγροδιατροφικών επιχειρήσεων
7 Διάχυση πολιτικών γης
7.1 Εισαγωγή
7.2 Η χρήση γης σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο
7.2.1 Ευρωπαϊκές πολιτικές χρήσης γης
7.2.2 Εθνικές πολιτικές για τη χρήση γης
7.3 Το καθεστώς γαιοκτησίας
7.4 Τα καλλιεργητικά συστήματα και οι τρόποι παραγωγής
7.5 Ο πολυτεμαχισμός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων
7.6 Τα συστήματα αναδασμού
7.7 Η δυνατότητα βελτίωσης της παραγωγικότητας του εδάφους
7.8 Η ύπαρξη σχεδίων χωρικής και οικιστικής οργάνωσης, κτηματολογίου και δασικών χαρτών
7.9 Ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές γης σε σχέση με τις προστατευόμενες περιοχές
8 Αγροτικές εκμεταλλεύσεις και αγροτικές επιχειρήσεις
8.1 Εισαγωγή
8.2 Αγροτική δραστηριότητα και αγροτικά προϊόντα
8.3 Αγροτική εκμετάλλευση
8.4 Αγροτικές επιχειρήσεις
8.5 Κοινά γνωρίσματα αγροτικών επιχειρήσεων και αγροτικών εκμεταλλεύσεων
9 Χρηματοδοτήσεις αγροτικού τομέα σε σχέση με την αγροτική πίστη για αγροτικές καλλιέργειες και αγροτικές επιχειρήσεις
9.1 Εισαγωγή
9.2 Ο ρόλος και ο σκοπός των χρηματοδοτήσεων των αγροτικών καλλιεργειών και των αγροτικών επιχειρήσεων
9.3 Οι πηγές χρηματοδότησης του αγροτικού τομέα και η άσκηση αγροτικής πίστης
10 Διαρθρωτικές πολιτικές στον αγροτικό τομέα
10.1 Εισαγωγή
10.2 Βασικές κατευθύνσεις της διαρθρωτικής πολιτικής
10.3 Δομή και πλαίσιο της ελληνικής γεωργίας σε συνδυασμό με τα χρόνια προβλήματα του αγροτικού τομέα
10.4 Μέτρα διαρθρωτικής πολιτικής, διαρθρωτικές αλλαγές και προοπτική
11 Μυθοπλασίες και πραγματικότητα για τους αγρότες, τις αγροτικές καλλιέργειες και τις αγροτικές επιχειρήσεις
11.1 Εισαγωγή
11.2 Η πραγματικότητα
12 Μοχλός αειφόρου ανάπτυξης οι νέοι αγρότες
12.1 Εισαγωγή
12.2 Οι ευρωπαϊκές πολιτικές για τους γεωργούς νεαρής ηλικίας και τους νέους γεωργούς
12.3 Οι εθνικές πολιτικές για τους γεωργούς νεαρής ηλικίας και τους νέους γεωργούς
13 Η γυναικεία επιχειρηματικότητα στην ύπαιθρο
13.1 Εισαγωγή
13.2 Ευρωπαϊκές πολιτικές για τη γυναικεία επιχειρηματικότητα
13.3 Η γυναικεία επιχειρηματικότητα στην ελληνική ύπαιθρο
14 Πολιτικές διαφοροποίησης δραστηριοτήτων
14.1 Εισαγωγή
14.2 Το πλαίσιο της αγροτικής επιχειρηματικότητας σε σχέση με τη διαφοροποίηση
14.3 Το στρατηγικό πλαίσιο διαφοροποίησης
14.4 Ευρωπαϊκές πολιτικές διαφοροποίησης
14.5 Ο ρόλος της αγροτικής οικογένειας και των περιφερειακών και τοπικών πλαισίων στον στρατηγικό προσανατολισμό της αγροτικής επιχείρησης
15 Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι ομάδες παραγωγών μέσα από τις ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές
15.1 Εισαγωγή
15.2 Οι ευρωπαϊκές πολιτικές στήριξης των συνεταιρισμών και των ομάδων παραγωγών
15.3 Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί
15.3.1 Συνεταιριστική ταυτότητα, αξίες, αρχές και στόχοι
15.4 Οι ομάδες παραγωγών, οι οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών στην Ελλάδα
16 Η διάχυση των ευρωπαϊκών πράσινων πολιτικών μέσα από την τετραπλή έλικα (Quadruple Helix)
16.1 Εισαγωγή
16.2 Η διάχυση των ευρωπαϊκών πράσινων πολιτικών (διάχυση γνώσης) και η σημασία της
16.3 Μηχανισμοί διάχυσης των ευρωπαϊκών πράσινων πολιτικών
16.4 Σχέσεις κυβερνήσεων/αυτοδιοίκησης και επιχειρήσεων της υπαίθρου στη βάση των πράσινων πολιτικών της ΕΕ
16.4.1 Σχέση κυβερνήσεων και επιχειρήσεων της υπαίθρου στη βάση των πράσινων πολιτικών της ΕΕ
16.4.2 Σχέση της περιφερειακής αυτοδιοίκησης της υπαίθρου και των επιχειρήσεων στη βάση των πράσινων πολιτικών της ΕΕ
16.4.3 Σχέση της τοπικής αυτοδιοίκησης της υπαίθρου και των επιχειρήσεων στη βάση των πράσινων πολιτικών της ΕΕ
16.4.4 Συμπεράσματα από την ελληνική πραγματικότητα και προτάσεις πολιτικής
16.5 Σχέσεις πανεπιστημίων και επιχειρήσεων της υπαίθρου στη βάση των πράσινων πολιτικών της ΕΕ
16.5.1 Η διάχυση των ευρωπαϊκών πράσινων πολιτικών μέσω των πανεπιστημίων
16.5.2 Τα επιχειρηματικά πανεπιστήμια και οι ευρωπαϊκές πράσινες πολιτικές
16.5.3 Η αμφίδρομη σχέση πανεπιστημίων και επιχειρήσεων της υπαίθρου στη βάση των πράσινων ευρωπαϊκών πολιτικών
16.5.4 Συμπεράσματα από την ελληνική πραγματικότητα και προτάσεις πολιτικής
16.6 Σχέσεις των κοινωνικών εταίρων και των επιχειρήσεων της υπαίθρου στη βάση των πράσινων πολιτικών της ΕΕ
16.6.1 Κοινωνικοί εταίροι και κοινωνικός διάλογος σε επίπεδο ΕΕ
16.6.2 Κοινωνικοί εταίροι και κοινωνικός διάλογος σε εθνικό επίπεδο
16.6.3 Κοινωνικοί εταίροι και κοινωνικός διάλογος σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών της υπαίθρου
16.6.4 Συμπεράσματα από την ελληνική πραγματικότητα και προτάσεις πολιτικής
16.7 Η διάχυση των ευρωπαϊκών πράσινων πολιτικών μέσω των ίδιων των επιχειρήσεων της υπαίθρου
16.7.1 Συμπεράσματα από την ελληνική πραγματικότητα και προτάσεις πολιτικής
Βιβλιογραφία
Ξενόγλωσση βιβλιογραφία
Ελληνική βιβλιογραφία
Αποστολόπουλος Νικόλαος
Ο Νικόλαος Αποστολόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής στις ευρωπαϊκές πολιτικές αειφορίας, επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης, και διευθυντής στο Εργαστήριο Ευρωπαϊκών Πολιτικών Αειφόρου Ανάπτυξης του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Παράλληλα, είναι επιστημονικός σύμβουλος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ. Έχει διατελέσει επίκουρος καθηγητής επιχειρηματικότητας και καινοτομίας στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος και διευθυντής του ΜΒΑ. Έχει διατελέσει λέκτορας επιχειρηματικότητας και διευθυντής στο μεταπτυχιακό της επιχειρηματικότητας στο Πανεπιστήμιο του Plymouth καθώς και στο μεταπτυχιακό της επιχειρηματικότητας και της διεθνούς ανάπτυξης του ίδιου πανεπιστημίου. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα με διάκριση στην επιχειρηματικότητα και την περιφερειακή αειφόρο ανάπτυξη στην ΕΕ. Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από είκοσι ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ. Έχει επιμεληθεί τρεις συλλογικούς τόμους και είναι συγγραφέας έξι βιβλίων. Είναι εκδότης ενός ειδικού τεύχους με τίτλο «Επιχειρηματικότητα και πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από 60 χρόνια κοινού ευρωπαϊκού οράματος: περιφερειακές και χωρικές προοπτικές» στο περιοδικό Journal of Small Business and Entrepreneurship. Τέλος, πλήθος άρθρων του έχουν φιλοξενηθεί σε κορυφαία διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά.
Αποστολόπουλος Σωτήρης
Ο Σωτήρης Αποστολόπουλος είναι λέκτορας επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος, στην Κύπρο. Εκτελεί επίσης καθήκοντα συντονιστή του πτυχιακού προγράμματος σπουδών στη διοίκηση επιχειρήσεων του Τμήματος Οικονομικών και Διοίκησης στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος (Ph.D) από τη Σχολή Διοίκησης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, καθώς και κάτοχος δύο μεταπτυχιακών διπλωμάτων ειδίκευσης (MSc) στη διοίκηση μονάδων υγείας και στα χρηματοοικονομικά. Διαθέτει ειδίκευση στην επιχειρηματικότητα της υπαίθρου, στις ευρωπαϊκές πολιτικές και στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της υπαίθρου, με έμφαση στις ιδιωτικές και κοινωνικές επιχειρήσεις υγείας. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον αφορά θέματα αειφόρου ανάπτυξης και καινοτομίας. Έχει πολυετή εργασιακή εμπειρία στη διοίκηση ιδιωτικών επιχειρήσεων και, μεταξύ άλλων, διετέλεσε διοικητικός διευθυντής (COO) στο μεγαλύτερο ιδιωτικό νοσοκομείο της Περιφέρειας Πελοποννήσου, το «City Hospital» με έδρα την Καλαμάτα. Ερευνητικά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή υψηλού κύρους επιστημονικά περιοδικά από εκδοτικούς οίκους όπως Εlsevier, Wiley, Emerald, MDPI. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε μελέτες που συμπεριελήφθησαν και εκδόθηκαν ως book chapters σε επιμελημένους τόμους (IGI-Global, Eburon κ.ά.). Τέλος, έχει λάβει μέρος με ερευνητικό έργο σε διεθνή συνέδρια οικονομικών, επιχειρηματικότητας και καινοτομίας.