-10%
Ακτομηχανική και Λιμενικά Έργα
40,00 € Original price was: 40,00 €.36,00 €Current price is: 36,00 €.
In Stock
Λεπτομέρειες
Σελίδες |
384 |
---|---|
ISBN13 |
978-618-5242-92-3 |
Έτος Έκδοσης |
2020 |
Διαστάσεις |
17×24 cm |
Εσωτερικό Βιβλίου |
Έγχρωμο |
Γλώσσα |
Ελληνικά |
Weight | 0,748 kg |
Κωδικός Ευδόξου |
94690348 |
In Stock
Categories: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Επιστήμες Μηχανικών, Πολιτικών Μηχανικών
Το παρόν σύγγραμμα απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές Τμημάτων Πολιτικών Μηχανικών και σε Πολιτικούς Μηχανικούς μελετητές Λιμενικών Έργων και Έργων Προστασίας Ακτών. Απευθύνεται επίσης σε επιστήμονες τεχνικής ή θετικής κατεύθυνσης που στο γνωστικό τους αντικείμενο εντάσσεται η ανάλυση των φυσικών φαινομένων στον παράκτιο χώρο, όπως Ωκεανογράφοι, Φυσικοί, Γεωλόγοι, ενώ αποτελεί σημαντικό βοήθημα των μελετητών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των Παράκτιων
Τεχνικών Έργων.
Ο βασικός σκοπός του συγγράμματος αυτού είναι να συμβάλει στη βαθύτερη κατανόηση των παράκτιων διεργασιών (θεωρία, υπολογισμοί και μαθηματική προσομοίωση) και να θέσει τις βάσεις σχεδιασμού Λιμενικών Έργων και Έργων Προστασίας Ακτών. Οι αναγνώστες εισάγονται στις βασικές αρχές της Ακτομηχανικής και αποκτούν ολοκληρωμένη αντίληψη των κυματογενών, κυρίως, διεργασιών στο παράκτιο περιβάλλον (όπως η διάδοση κυματισμών, τα θαλάσσια ρεύματα, οι μεταβολές στάθμης θάλασσας, η αλληλεπίδραση κυματισμών-τεχνικών έργων, η μεταφορά ιζημάτων και η εξέλιξη της μορφολογίας του πυθμένα). Με την κατανόηση των παραπάνω και τη βοήθεια των απλοποιημένων καθώς και των προηγμένων εργαλείων μαθηματικής προσομοίωσης που παρουσιάζονται, δίνεται η δυνατότητα ουσιαστικής κατανόησης των φυσικών διεργασιών στο παράκτιο περιβάλλον, καθώς και των αρχών σχεδιασμού Λιμενικών Έργων και Έργων Προστασίας Ακτών.
Το σύγγραμμα σε μεγάλο βαθμό περιλαμβάνει τις πλέον σύγχρονες μεθόδους ανάλυσης που εφαρμόζονται διεθνώς με σκοπό να δώσει στους αναγνώστες τη δυνατότητα συναντίληψης και συνεργασίας με τους αντίστοιχους μηχανικούς και επιστήμονες της Παράκτιας Μηχανικής σε όλο τον κόσμο, στο πλαίσιο της θετικής διαπίστωσης ότι το γνωστικό της περιεχόμενο εφαρμόζεται διεθνώς για την αειφόρο ανάπτυξη και προστασία του πολύτιμου παράκτιου περιβάλλοντος.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Βιβλιογραφικές αναφορές
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΥΜΑΤΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
2.1 Ορισμοί
2.2 Γενικές εξισώσεις ροής
2.3 Γραμμική θεωρία κυμάτων Stokes 1ης τάξης - Airy
2.3.1 Βασικές εξισώσεις θεωρίας
2.3.2 Πεδίο ροής γραμμικών κυμάτων
2.3.3 Ενέργεια, ισχύς και ταχύτητα ομάδας κυμάτων
2.4 Μη-γραμμικές θεωρίες αρμονικών κυματισμών
2.4.1 Θεωρία κυματισμών Stokes 2ης τάξης
2.4.2 Θεωρία ελλειπτικών κυμάτων
2.4.3 Θεωρία Ροϊκής Συνάρτησης
Βιβλιογραφικές Αναφορές
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ: ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΧΩΡΟ
3.1 Ρήχωση κυματισμών
3.2 Διάθλαση κυματισμών
3.3 Επίδραση ρευμάτων στη διάδοση κυματισμών
3.4 Περίθλαση κυματισμών
3.5 Ανάκλαση κυματισμών
3.6 Ζώνη θραύσης και ζώνη αναρρίχησης
3.6.1 Θραύση κυματισμών
3.6.2 Απόσβεση ενέργειας και ανάκλαση στη ζώνη θραύσης – Αναρρίχηση στην ακτή
3.7 Εξισώσεις διάδοσης κυματισμών
3.7.1 Υπερβολικού τύπου εξισώσεις ήπιας κλίσης
3.7.2 Εξισώσεις μετάδοσης μη-γραμμικών κυματισμών τύπου Boussinesq
3.7.3 Ολοκληρωμένα ως προς την περίοδο του κύματος μοντέλα
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Παραδείγματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΑΝΕΜΟΓΕΝΕΙΣ ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΙ
4.1 Γένεση και ανάπτυξη κυματισμών
4.2 Στατιστική ανάλυση κυματισμών
4.3 Ομάδες κυμάτων μη-αρμονικών κυματισμών
4.4 Φασματική ανάλυση κυματισμών
4.5 Φάσματα μη-αρμονικών κυματισμών
4.5.1 Φάσμα Bretschneider
4.5.2 Φάσμα Pierson-Moskowitz (PM)
4.5.3 Φάσμα JONSWAP
4.5.4 Φάσμα TMA
4.6 Βραχυπρόθεσμη φασματική πρόβλεψη κυματισμών
4.6.1 Μέθοδος πρόβλεψης SMB-Wilson
4.6.2 Μέθοδος πρόβλεψης CEM-JONSWAP
4.6.3 Πλήρως αναπτυγμένοι κυματισμοί
4.7 Παράκτιες διεργασίες μη-αρμονικών κυματισμών
4.8 Πρόβλεψη ανάπτυξης κυματισμών μέσω αριθμητικών προσομοιώσεων
4.9 Περίοδος επαναφοράς και μακροπρόθεσμη πρόβλεψη κυματισμών
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Παραδείγματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ
5.1 Γενικά
5.2 Διαστάσεις και τύποι πλοίων
5.3 Διαμόρφωση λιμενολεκάνης
5.4 Βυθοκόρηση
Bιβλιογραφικές Αναφορές
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ: ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ: ΤΥΠΟΙ, ΣΚΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
6.1 Γενικά
6.2 Κυματοθραύστες
6.3 Κρηπιδότοιχοι
6.4 Γέφυρες
6.5 Κύριες μορφές αστοχίας
Βιβλιογραφικές Αναφορές
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ: ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΕΡΓΩΝ ΜΕ ΚΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ
7.1 Κυματοθραύστες με κεκλιμένα πρανή
7.1.1 Ανάκλαση, μετάδοση, αναρρίχηση και υπερπήδηση
7.1.2 Υδραυλική ευστάθεια ογκολίθων θωράκισης
7.1.3 Στοιχεία σχεδίασης διατομής
7.2 Κυματοθραύστες με κατακόρυφο μέτωπο
7.2.1 Ανάκλαση και υπερπήδηση
7.2.2 Κατηγοριοποίηση υδροδυναμικών φορτίσεων
7.2.3 Υδροδυναμικές φορτίσεις από μη-θραυόμενους κυματισμούς
7.2.4 Υδροδυναμικές φορτίσεις από πλήρως θραυόμενους στο μέτωπο κυματισμούς
7.2.5 Υδροδυναμικές φορτίσεις από κυματισμούς μετά τη θραύση τους
7.2.6 Γενικευμένη μέθοδος υπολογισμού υδροδυναμικών φορτίσεων κατά Goda
7.2.7 Υδροδυναμικές φορτίσεις κατακόρυφων μετώπων σε έργα με μεικτή καθ’ ύψος ή κατά πλάτος διατομή
7.2.8 Κριτήρια ολίσθησης και ανατροπής – Έλεγχος τάσεων έδρασης
7.3 Κυλινδρικά δομικά στοιχεία και υποθαλάσσιοι αγωγοί
7.4 Κλιματική μεταβλητότητα, σχεδιασμός νέων και αναβάθμιση υφισταμένων έργων
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Παραδείγματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ: ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΥΔΑΤΩΝ, ΚΥΜΑΤΟΓΕΝΗ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΥΜΑΤΑ ΧΑΜΗΛΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ
8.1 Εισαγωγή
8.2 Γενικές εξισώσεις κυκλοφορίας υδάτων
8.3 Ανεμογενής-βαροτροπική κυκλοφορία και μετεωρολογική παλίρροια
8.3.1 Εξισώσεις υδροδυναμικής κυκλοφορίας
8.3.2 Μετεωρολογική παλίρροια
8.4 Αστρονομική παλίρροια
8.5 Ρεύματα πυκνότητας
8.6 Χρόνος ανανέωσης λιμενολεκάνης
8.6.1 Παλιρροιακή ανανέωση
8.6.2 Ανανέωση λόγω ανεμογενούς κυκλοφορίας
8.6.3 Ανανέωση λόγω πυκνογενούς κυκλοφορίας
8.7 Κυματογενής κυκλοφορία
8.7.1 Γενικά
8.7.2 Εξαγωγή εξισώσεων
8.7.3 Τραχύτητα πυθμένα - Διατμητικές τάσεις πυθμένα - Συντελεστής οριζόντιας διάχυσης
8.7.4 Τρισδιάστατα δευτερογενή ρεύματα
8.8 Κυματογενές ρεύμα κατά μήκος της ακτογραμμής
8.9 Βελοειδές ρεύμα εγκάρσια στην ακτογραμμή (rip current)
8.10 Κυματισμοί λόγω μετακινήσεων θαλασσίου πυθμένα (Tsunamis)
8.11 Κυματισμοί χαμηλής συχνότητας
8.12 Ταλάντωση και συντονισμός λεκανών
8.13 Κατάκλυση παράκτιων περιοχών
Βιβλιογραφικές αναφορές
Παραδείγματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ: ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΣΤΕΡΕΟΜΕΤΑΦΟΡA ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΚΤΩΝ
9.1 Εισαγωγή
9.2 Φυσικά χαρακτηριστικά παράκτιων ιζημάτων
9.3 Κατώφλι κίνησης κόκκων ιζήματος
9.4 Παράκτια στερεοπαροχή
9.4.1 Φορτίο πυθμένα
9.4.2 Συγκέντρωση ιζήματος και φορτίο σε αιώρηση
9.5 Μορφοδυναμική μεταβολή ακτών
9.5.1 Εξίσωση Exner
9.5.2 Ισοζύγιο φερτών υλών και διάβρωση ακτών
9.6 Στερεομεταφορά εγκάρσια στην ακτογραμμή
9.6.1 Προφίλ ισορροπίας πυθμένα
9.6.2 Εγκάρσια διάβρωση και πρόσχωση ακτών
9.7 Στερεομεταφορά κατά μήκος της ακτογραμμής
9.7.1 Στερεοπαροχή κατά μήκος της ακτογραμμής
9.7.2 Εξέλιξη ακτογραμμής
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Παραδείγματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ: ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΚΤΩΝ
10.1 Αλληλεπίδραση παράκτιων έργων και παράκτιου περιβάλλοντος
10.1.1 Επίδραση προβόλου
10.1.2 Επίδραση αποσπασμένων κυματοθραυστών
10.1.3 Αλληλεπίδραση εξωτερικών λιμενικών έργων και ακτών
10.2 Γενικές αρχές σχεδιασμού
10.2.1 Πρόβολοι
10.2.2 Αποσπασμένοι κυματοθραύστες
10.2.3 Θωρακίσεις ακτών – Παράκτιοι τοίχοι
10.2.4 Τεχνητή αναπλήρωση ακτών
10.3 Κλιματική μεταβλητότητα και έργα προστασίας ακτών
Βιβλιογραφικές Αναφορές
Παραδείγματα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΜΗΧΑΝΙΚΗ
11.1 Γενικά
11.2 Ολοκληρωμένα ως προς την περίοδο του κύματος μοντέλα
11.2.1 Μοντέλο διάδοσης κυματισμών μεγάλης κλίμακας
11.2.2 Μοντέλο εξίσωσης ήπιας κλίσης
11.3 Μη-ολοκληρωμένα ως προς την περίοδο του κύματος μοντέλα
11.3.1 Υπερβολικού τύπου μοντέλο διάδοσης γραμμικών κυματισμών
11.3.2 Μοντέλο διάδοσης μη-γραμμικών κυματισμών τύπου Boussinesq
11.4 Μοντέλο κυματογενούς/ανεμογενούς κυκλοφορίας
11.5 Μοντέλο εκτίμησης στερεομεταφοράς και μορφοδυναμικών μεταβολών
11.6 Μοντέλο εξέλιξης ακτογραμμής 1LINE
Βιβλιογραφικές Αναφορές
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δήμας Αθανάσιος
Ο Αθανάσιος Α. Δήμας είναι Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, του οποίου έχει διατελέσει και Πρόεδρος (2015-2020), ενώ έχει υπηρετήσει ως Επίκουρος Καθηγητής (1994-2001) στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του University of Maryland των Η.Π.Α. Είναι κάτοχος Ph.D. in Ocean Engineering (1991), M.Sc. in Ocean Engineering (1988) και M.Sc. in Mechanical Engineering (1988) όλα από το Massachusetts Institute of Technology των Η.Π.Α. και διπλωματούχος (1985) της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τα γνωστικά αντικείμενα: Ακτομηχανική, Λιμενικά Έργα, Έργα Προστασίας Ακτών, Υδραυλική Μηχανική, Υπολογιστική και Θεωρητική Ρευστομηχανική, Τυρβώδεις Ροές, Μεταφορά Ιζήματος, Αριθμητικές Προσομοιώσεις Υψηλής Απόδοσης, Μέθοδοι Εργαστηριακών Μετρήσεων Ροής και Στερεομεταφοράς. Είναι συγγραφέας ή συν-συγγραφέας περίπου 180 άρθρων σε διεθνή και εθνικά επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων. Τέλος, έχει διατελέσει Επιστημονικός Υπεύθυνος σε άνω των 30 διεθνή και εθνικά έργα βασικής έρευνας και εφαρμογών ακτομηχανικής, λιμενικών έργων και υδραυλικής μηχανικής.
Καραμπάς Θεοφάνης
Ο Θεοφάνης Καραμπάς είναι Καθηγητής Παράκτιας Μηχανικής Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στο ίδιο Τμήμα, από όπου και αποφοίτησε το 1986. Παρακολούθησε το μεταπτυχιακό τμήμα (M. Sc.) Maritime Civil Engineering, στο Πανεπιστήμιο του Liverpool της Μεγ. Βρετανίας (1989). Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ. (1991). Το 1994 πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Ερευνητικό Κέντρο Hydraulics Research Wallingford. Ως ελεύθερος επαγγελματίας και ειδικός σύμβουλος εκπόνησε σημαντικό αριθμό μελετών Λιμενικών Έργων, Παράκτιας Μηχανικής, Έργων Προστασίας Ακτών και Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Έχει υπηρετήσει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ., διδάσκων στο Παν. Θεσσαλίας, Καθηγητής ΤΕΙ Σερρών, Αν. Καθηγητής στο Παν. Αιγαίου, όπου και διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας. Τα αντικείμενα της ερευνητικής του δραστηριότητας είναι: Παράκτια Μηχανική & Τεχνικές Προστασίας Ακτών, Υπολογιστική προσομοίωση των παράκτιων διαδικασιών, κυματισμών, κυματογενών ρευμάτων, μεταφοράς φερτών, Παράκτια υδρο-μορφοδυναμική, Αλληλεπίδραση κυματισμών - παράκτιων κατασκευών, Επίδραση της κλιματικής μεταβλητότητας στον παράκτιο χώρο. Συμμετείχε ως Επιστημονικώς Υπεύθυνος και ερευνητής σε πάνω από 35 εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 180 εργασίες σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και πρακτικά ελληνικών και διεθνών συνεδρίων.
Λουκογεωργάκη Ευαγγελία
Η Ευαγγελία Λουκογεωργάκη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Θαλάσσιων Κατασκευών στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός (2002) και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος (2007) του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ. Έχει υπηρετήσει ως διδάσκουσα στα Τμήματα Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΑΠΘ και έχει εργαστεί ως ερευνητικός υπότροφος στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Istanbul Technical University στην Τουρκία και στο Τμήμα Ναυπηγικής και Θαλάσσιας Μηχανικής του Osaka University στην Ιαπωνία. Ως ελεύθερος επαγγελματίας και ειδικός σύμβουλος έχει εκπονήσει Μελέτες Λιμενικών Έργων και Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και έχει εργαστεί σε αντικείμενα σχετικά με την κατασκευή συμβατικών και πλωτών λιμενικών έργων. Τα ερευνητικά της ενδιαφέρονται περιλαμβάνουν: Αλληλεπίδραση κυματισμών με θαλάσσιες κατασκευές (παράκτιες και ανοικτής θάλασσας, εδραζόμενες στον πυθμένα και πλωτές), Αριθμητική μοντελοποίηση θαλάσσιων κατασκευών, Εύκαμπτες πλωτές κατασκευές – Υδροελαστικότητα, Συστήματα αγκυρώσεων πλωτών κατασκευών, Υπεράκτιες ανεμογεννήτριες, Διατάξεις εκμετάλλευσης κυματικής ενέργειας, Επίδραση κλιματικής μεταβλητότητας σε παράκτιες κατασκευές, Επικινδυνότητα θαλάσσιων κατασκευών, Παρακολούθηση δομικής ακεραιότητας/συμπεριφοράς θαλασσίων κατασκευών. Είναι συγγραφέας ή συν-συγγραφέας περίπου 65 άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά επιστημονικών διεθνών και εθνικών συνεδρίων. Συμμετείχε ως ερευνήτρια ή ως Επιστημονικώς Υπεύθυνη σε 15 εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα. Τέλος, κατέχει διεθνείς διακρίσεις και βραβεία.